deel 1 opdracht recensie; algemene informatie

A.F.Th. van der Heijden

Het schervengericht
Amsterdam, Em. Querido’s Uitgeverij 2007
1051 bladzijdes

Genre: psychologische roman

 

“In de nacht van 8 op 9 augustus 1969 werden in Hollywood Sharon Tate (de vrouw van Roman Polanski) en haar gasten afgeslacht door een bende, die daartoe de opdracht had van Charles Manson, hun leider. Op het eerste oog leek het alsof de slachtoffers willekeurig waren gekozen uit de groep rijken die rondom Hollywood woonde. Charles Manson had de bizarre theorie ontwikkeld dat er een rassenoorlog zou uitbreken, waarbij alle blanken om het leven zouden komen. Behalve Charles Manson en zijn volgelingen, want die zouden zich tijdens de oorlog verborgen houden op een geheime plek in de woestijn, een soort paradijs van melk en honing. Na afloop van de oorlog zou Charles Manson te voorschijn komen om de wereldleiding op zich te nemen, want zoiets kon je niet aan zwarten overlaten. Naar Mansons zin liet de rassenoorlog te lang op zich wachten, dus hij besloot een handje te helpen. De moorden op Sharon Tate en haar gasten en een dag later op het echtpaar LaBianca zouden worden toegeschreven aan zwarten, want de moordenaars zouden racistische tekens achterlaten die in die richting zouden wijzen. Ze schreven 'Pig' met het bloed van Sharon Tate op de voordeur, en 'War' met meskerven op de buik van La Bianca.”

Samenvatting van Leestafel.nl

“In Schervengericht laat A.F.Th. Charles Manson en Roman Polanski elkaar ontmoeten in de gevangenis. In het boek worden schuilnamen gebruikt: Maddox en Woodehouse. Het is echter steeds duidelijk om wie het gaat, want het grootste deel van de gebeurtenissen en achtergrondverhalen is op historische feiten gebaseerd.

De ontmoeting is overigens geen toeval, maar wordt georganiseerd door de Griek, die als verteller in het boek een belangrijke plaats inneemt. Hij is geen mens, maar misschien een God. Geen Christelijke God, want alwetend en almachtig is hij niet. Hij is eerder een Griekse God, die al eeuwenlang van de Berg afdaalt om zich met de mensen en hun wereld te bemoeien. In de tijd dat het verhaal speelt (1978) woont hij in Amsterdam bij een boekhandelaar en is hij voogd over Tibbot, die moeilijke voetjes heeft. Misschien zijn het hoefjes, die aan het groeien zijn en is Tibbot een duiveltje in de groei: in ieder geval is voor Tibbot in de toekomst een grootste taak weggelegd, namelijk de Wereldstaking.

De Griek had Manson in de jaren zestig voor zijn karretje willen spannen om de wereld op zijn kop te zetten, maar Manson heeft er een zooitje van gemaakt. Daar moet hij voor boeten. Woodehouse zoekt antwoord naar de vraag op het waarom van de moord op zijn vrouw. Hij ondervraagt Maddox voortdurend. Het antwoord vindt hij niet, tenminste, niet op een bevredigende manier. In zekere zin vindt hij het wel en blijkt de werkelijkheid nog gruwelijker dan hij zich had kunnen voorstellen. De slachtoffers waren namelijk helemaal niet zo willekeurig gekozen als zich eerst liet aanzien, Maddox had persoonlijke rancune tegen het huis en zelfs tegen de inwoners. Misschien hoopt Woodehouse dat Maddox na al die jaren gevangenis tot inkeer is gekomen, dat hij inziet hoe fout en gruwelijk de moorden waren. Dat gebeurt niet. Maddox gelooft nog altijd in zijn waanzinnige theorie en acht de moorden een volkomen legitiem middel om zijn doel te bereiken. Hij zou het weer doen, als hij de kans kreeg. Geen berouw dus, integendeel.”

http://www.leestafel.info/a-f-th-van-der-heijden